Η περίοδος της μετάβασης από την κούνια στο κρεβάτι είναι συχνά κάτι που απασχολεί τους γονείς, αφού εύλογα αναρωτιούνται αν το παιδί είναι “έτοιμο” για αυτή την αλλαγή.
Παρόλο που δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη κατάλληλη στιγμή, που πρέπει ν’ αντικατασταθεί η κούνια του παιδιού μ’ ένα κανονικό κρεβάτι, συνήθως η μετάβαση γίνεται στην ενδιάμεση ηλικία που το παιδί δεν είναι πια βρέφος, αλλά ούτε και νήπιο.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι σε κάποιες περιπτώσεις τα πιτσιρίκια μπορεί να καθυστερήσουν, ενώ σε άλλες να βιάζονται να “ανεξαρτοποιηθούν” όσο αφορά την ώρα του ύπνου, οι πιο κάτω ενδείξεις που έχουμε συγκεντρώσει θα σας βοηθήσουν να κάνετε τη μετάβαση όσο πιο ομαλή και ευχάριστη για τα παιδιά σας.
- Κοίτα πόσο έχεις μεγαλώσει…
Μεταξύ άλλων, το ζήτημα είναι και πρακτικό. Αν πετυχαίνετε τον εαυτό σας να εκπλήσσεται από τη σωματική ανάπτυξη του παιδιού, μάλλον θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά τη μετακίνηση. Όταν παρατηρείτε πως το παιδί δεν έχει χώρο να απλωθεί και να παίξει στην κούνια, τότε ίσως αισθάνεται περισσότερο εγκλωβισμένο, παρά ασφαλές.
- Καταστρώνει σχέδια και οργανώνει αποδράσεις
Αυτή η ένδειξη συχνά επιβεβαιώνει ότι το παιδί είναι αρκετά μεγάλο για να αποκτήσει το δικό του κρεβάτι.
Ως κάτι που το βλέπουν αρχικά ως παιχνίδι και μετέπειτα ως κάτι που τους επιτρέπει να ανακαλύψουν τις δυνάμεις τους, θα έρθει η στιγμή που θα αντιληφθείτε ότι το παιδάκι σας καταφέρνει να σκαρφαλώσει και να “δραπετεύσει” από την κούνια. Αντιλαμβανόμενοι λοιπόν πως η κούνια δεν είναι πλέον και η πιο ασφαλής επιλογή τότε είναι η στιγμή που πρέπει να φροντίσετε για την ασφάλειά τους.
- Κοιμάται σαν πουλάκι
Συνήθως τα πρώτα χρόνια, τα περισσότερα παιδιά ταλαιπωρούν τους γονείς την ώρα του ύπνου. Για παράδειγμα, πόσες φορές έχει τύχει να ξενυχτίσετε στο πλάι τους επειδή επιζητούν την παρουσία της μαμάς ή του μπαμπά μέχρι να τους πάρει ο ύπνος, ή όταν ξυπνούν ανήσυχα, πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας;
Αν όλα αυτά τα περιστατικά μειωθούν και σε γενικές γραμμές οι μπόμπιρές σας κάνουν ήσυχο ύπνο, πιθανώς να είναι έτοιμοι για τη μετακίνησή τους σε μεγαλύτερο κρεβάτι. Ή και το αντίθετο· αν δηλαδή το παιδί αρχίζει να κλαίει συστηματικά όταν έρθει η ώρα για να μπει στην κούνια, αυτό μας δείχνει ότι δυσανασχετεί και πως ζορίζεται με τον εγκλεισμό.
- Μπορείτε να το εμπιστευτείτε μόνο του – ωριμότητα
Στην ηλικία των 2 με 3 χρονών, μπορείτε να παρατηρήσετε ξεκάθαρα πλέον την έμφυτη περιέργεια και την ανάγκη εξερεύνησης. Αυτά τα σημάδια εκφράζονται όταν δείτε το παιδί να αρχίζει να νιώθει ανεξάρτητο και να παίζει μόνο του, ή ακόμα και να καταφέρνει να ντυθεί μόνο του, ή να προτιμά να τρώει χωρίς βοήθεια και να αισθάνεται ικανοποίηση και περηφάνια για τα κατορθώματά του.
Σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο, τα προστατευτικά κάγκελα της κούνιας αποκτούν πλέον μία άλλη διάσταση. Ο ρόλος τους δεν είναι για να προσφέρουν ασφάλεια, αλλά ξαφνικά οριοθετούν τον χώρο περιορίζοντας τις κινήσεις του παιδιού, χωρίς να αφήνουν χώρο στο παιδί να ξεδιπλώσει την προσωπικότητά του.
- Εκφράζει την προτίμησή του
Σε αυτή την ηλικία, το παιδί μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του και να ζητήσει από μόνο του αυτό που θέλει, γι’ αυτό μην εκπλαγείτε την πρώτη φορά που θα αναφωνήσει «Θέλω το δικό μου κρεβάτι!» ή «Θέλω κι εγώ μεγάλο κρεβάτι!».
Αφού ακούσετε τις προτιμήσεις του, το επόμενο βήμα κάνετε έρευνα πιο κρεβάτι είναι πιο κατάλληλο.
Φροντίζοντας για την ασφάλεια των παιδιών σας, η σειρά Baby & Junior της LIFETIMEKidsrooms έχει σχεδιαστεί με εξαιρετική προσοχή στις λεπτομέρειες, στα μέτρα των παιδιών σας, κάνοντας τη μετάβαση από την κούνια στο κρεβάτι όσο πιο ομαλή, ευχάριστη και προ πάντων ασφαλή.
Δείτε τον κατάλογό μας και βρείτε ιδέες, ειδικά σχεδιασμένες για τους μπόμπιρές σας, ώστε να συμβαδίζουν και να ανταποκρίνονται στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες τους.